De jaren na de start in Roemenië zijn van gezonde groei. Rob bereikt de leeftijd van 65 en besluit met pensioen te gaan waardoor Herman volledig eigenaar wordt. Direct wordt de beslissing gemaakt de eigen projectafdeling af te stoten wat door projectinrichters -die voorheen deels concurrenten waren- erg gewaardeerd wordt. Tegelijkertijd rondt zoon Sjoerd van der Lelie zijn opleiding commercie af en treedt als derde generatie in het bedrijf. De sterke technische kennis van Herman en de jonge commerciële blik van Sjoerd blijken een goede combinatie en van der Lelie besluit zich alleen nog maar op confectie te richten, zonder plannen voor eigen inrichting of eigen stoffencollecties.
Rond 2010 is Nederland als gevolgen van opnieuw een economische crisis al 2 jaar in recessie. Als gevolg daarvan vraagt de markt om steeds kortere lijn betreft communicatie, snellere levertijd en beperking van risico’s. In die tijd zoekt van der Lelie steeds meer de samenwerking op met stoffenleveranciers om de traditionele driehoeksverhouding tussen inrichter, atelier en stofleverancier te elimineren. Door de stoffengroothandels te helpen een confectieprogramma aan te bieden is de inrichter uiteindelijk beter geholpen, het complete gordijn inclusief stof en confectie wordt nu bij één kanaal besteld. Met deze nieuwe positie in de keten gaat het bedrijf een gezonde toekomst tegemoet.
